دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در قبال مسلمانان انگلیس (۱۳۹۲-۱۳۸۴)

در سال های گذشته افزایش نقش افکار عمومی در محیط بین الملل از یک سو و همچنین وقوع تحولات جدید در عرصه بین الملل از سوی دیگر، منجر به آن شده تا بهره گیری از دیپلماسی نوینی تحت عنوان دیپلماسی عمومی، به عنوان ابزار پیشبرد منافع ملی در حوزه بین الملل مورد توجه صاحب نظران، محققان و مجریان کشورها قرار گیرد. از آنجا که در تحقیقات منتشر شده در این باب، کمتر به موضوع بررسی دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور پرداخته شده، محققین در این مقاله درصدد هستند تا با انتخاب جامعه آماری مسلمانان انگلستان، دیپلماسی عمومی ایران را در یکی از کشورهای اروپایی مورد سنجش قرار دهند. بر همین مبنا با استفاده از گزارش طیفی از سازمان ها و نهادهای فعال در حوزه دیپلماسی عمومی و نمایندگی های ایران در کشور انگلستان و همچنین مصاحبه ها و گفتگوهای انجام گرفته با 91 نفر از مجریان، صاحب نظران و کارشناسان دیپلماسی عمومی ایران، به بررسی این سئوال می بپردازیم که دیپلماسی عمومی ایران در قبال مسلمانان انگلستان چگونه عمل کرده است؟ در همین راستا، با بهره گیری از مفاهیم اصلی دیپلماسی عمومی از یک سو و بررسی فعالیت های کشور، مسئولین و نمایندگان جمهوری اسلامی ایران در انگلستان از سوی دیگر، به تأیید و یا ردّ فرضیه موفقیت آمیز بودن دیپلماسی عمومی ایران در انگلستان خواهیم پرداخت. در پایان نیز راهکارهایی را به منظور توفیق بیشتر این نوع از دیپلماسی در برقراری ارتباط با مسلمانان این کشور اروپایی بر می شمریم.